Het blijft een bizarre gewaarwording om als gastvrijheidsgelover en prediker naar het Bokito-spektakel van de voorbije Provinciale Statenverkiezingen te gluren. Hoezo bizar? In de eerste plaats omdat de landelijke politiek en haar politici het werk en de kandidaten van deze regionale verkiezing volledig overschaduwd hebben. Respectloos hingen de Tweede Kamerbelangen boven die van de Eerste Kamer. Het electorale belang van de landelijke partijen en hun partijleiders kreeg de bovenhand boven de inhoud en de relevantie van de provincies en waterschappen. Meest frappant was dat zelfs de landelijke kopstukken de slotwoorden formuleerden in plaats van de regionale boegbeelden.

Respectloos hingen de Tweede Kamerbelangen boven die van de Eerste Kamer.

In de tweede plaats omdat een nieuwe partij meteen de grote winnaar werd, zomaar uit het niets kwam de nieuwe LPF-vogel tevoorschijn. De kiezers lijken wederom gestemd te hebben met hun oren en in veel mindere mate met hun brein en hart? De partij met de beste public speaker kreeg de meeste stemmen. Niet op basis van ervaring, kennis, eerdere successen of ideologie, maar op basis van radicale standpunten jegens de holistische klimaatplannen en het immigratiebeleid van de zittende regering. Zelfs de slachtoffers en nabestaanden van het drama in Utrecht werden onderdeel van de retoriek. ‘Zum kotzen’ zeggen ze in Duitsland. Kiezers hebben gekozen voor de kritische en verbaal volleerde toeschouwer en niet voor de spelers en risicodragers op het compromissenveld van de vredevolle Nederlandse politiek. Ondanks de wetten van de LPF, hunkeren we blijkbaar naar dit soort Bokito-spektakel. Ieder land snakt steeds meer naar haar eigen ‘Donald Duck’ en het vermaak van de politieke scheldarena. Johan Derksen kan er nog wat van leren of is het andersom? Netflix gaat er een serie over maken en John de Mol zal wel een “The Voice Politicus” gaan starten na The Voice Senior en Kids. Het gaat ongetwijfeld een groot succes worden wereldwijd en Donald Trump zal de rechten voor de VS wel kopen, zodat hij -zonder teveel Russische inmenging- kan winnen.

Ondanks de wetten van de LPF hunkeren we blijkbaar naar dit soort Bokito-spektakel.

In de derde plaats ben ik ook gelukkig gestemd. Wat niet direct zichtbaar is, is dat alle traditionele partijen nu indirect gedwongen worden om samen te werken en genuanceerd te worden zonder elkaars ideologie af te straffen. Ons democratische model komt nu echt van pas. Hoe fijn is dat. Baudet en Wilders als Statler en Waldorf van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. De samenwerking in de Eerste en Tweede Kamer zal een regenboogcoalitie branden van fel rood tot groen rechts? Noodzaak is altijd al de beste drijfveer gebleken voor verandering en vernieuwing. Als SP en PvdA gaan samensmelten, evenals GroenLinks en D66, CDA en ChristenUnie, SGP en 50Plus en Geert Wilders vroegtijdig zijn microfoon aan naaktmodel Baudet geeft, is uit de nood een deugd geboren. De Gastvrijheid heeft in ieder geval een forse deuk opgelopen, daarom zou een nieuwe Partij van de Gastvrijheid op geen beter moment gelanceerd kunnen worden. Gastvrijheid is als lijm van de samenleving op retraite lijkt het. Ik kreeg kippenvel toen in zag dat heel veel vrouwen in Nieuw-Zeeland tijdens de herdenkingsdienst een hoofddoek droegen uit sympathie voor de Moslima’s. Dat is gastvrijheid pur sang. Gastvrijheid gaat over het wegnemen van het vreemdelingengevoel. Iets waar we heel slecht in zijn geworden? Tijd voor de PvdG! Wie doet er mee?