Gastvrijheid maakt nabijheid

Willen we dat nog? Willen we nog echt nabijheid? In een tijd waarin alles digitaal lijkt te kunnen, zou je denken dat we die behoefte allang hebben losgelaten. Maar als de coronacrisis ons één ding heeft geleerd, is het dat mensen simpelweg niet zonder kunnen. Zonder dat contact, zonder dat gevoel van echt ergens bij horen, wordt de wereld een koude, afstandelijke plek.

Een gastvrije mindset

Gastvrijheid is het vaccin tegen die eenzaamheid, tegen de afstandelijkheid en disconnectie die zoveel mensen voelen. Maar laten we eerlijk zijn: gastvrijheid is allang niet meer iets dat alleen in de horeca thuishoort. Het is veel meer dan dat. Het is menselijk vakmanschap. Het vermogen om nabijheid te bieden aan een vreemdeling, een vluchteling, een nieuwe gast, klant, of collega vraagt niet om een perfecte service, maar om iets veel simpeler en tegelijk veel krachtiger: een gastvrije mindset. Eigenlijk, een heartset.

Willen we nog gastvrijheid?

Het gaat om een open geest, maar vooral om een open hart. Die twee deuren – open mind en open hartelijkheid – staan wagenwijd en zorgen voor een uitnodigende houding die mensen echt raakt. Want echte gastvrijheid zit in dat kleine gebaar, die oprechte interesse. Het is de kunst om mensen niet alleen welkom te heten, maar ze ook te laten voelen dat ze erbij horen.

Dus ja, we willen het nog. Sterker nog, we hebben het harder nodig dan ooit.

Toch?