Als Vlaming met een Nederlands paspoort ben ik geboren met het gastvrijheidsvirus van mijn moeder Germaine. Gastvrijheid was haar grote passie en de keuken haar primaire territorium. Met de paplepel heb ik (gelukkig) mogen ervaren wat het betekent om je thuis te voelen, in mijn geval in ‘Hotel Germaine*****’. Vele jaren later heb ik mijn ‘gastvrijheidspurpose’ ook omarmt en is gastvrijheid mijn missie geworden. Gastvrijheidsrebel of gastvrijheidsstrijder zou mijn gevoel erbij nog beter omschrijven. Strijden voor een gastvrijere samenleving klinkt vreemd wellicht, maar dat is precies wat ik voel. Vrijheid is namelijk nooit vanzelf gekomen, integendeel. Gastvrijheid komt ook nooit vanzelf. Warme verbindingen vragen om warme mensen die hart willen werken. Niet met een D maar met een T.

Tijdens mijn studie Hospitality Management aan de Erasmushogeschool in Brussel en aan de Cornell University in New York heb ik niet direct een antwoord gekregen op de vraag wat gastvrijheid nou precies is en hoe je het kunt maken. Ook niet in mijn loopbaan ben ik tegen het antwoord op die grote vraag aangelopen. Daarom ben ik zelf zoektocht naar het universele antwoord gestart en prijs ik me gelukkig dat ik een antwoord heb kunnen formuleren op de vraag: Het thuisgevoel, hoe maak je dat? Wat is hospitality en hoe doe je dat? Zowel voor bedrijven, organisaties, instellingen, overheden en gemeenschappen deel ik met veel plezier mijn visie en passie. Delen is vermenigvuldigen. Geen groter cliché, maar wel waar.