400.000 gastvrijheidsmensen werden afgelopen zondag 15 maart om 18.00 uur naar huis gestuurd. De ‘Huiskamer van Nederland’ werd gesloten. Drie ministers kondigde in een bijzondere persconferentie om 17.30 uur aan dat het tijd was voor ‘het laatste rondje’ in de horeca. Alle restaurants en cafés werden verzocht om -feitelijk per direct- hun deuren te sluiten. De horecabedrijven -dé plek waar mensen samenkomen- werd een danger zone. Vol begrip over de maatregelen van het RIVM hebben alle horecaondernemers deze oproep opgevolgd. De gezondheid staat altijd bovenaan. Niets is meer vanzelfsprekend en zelfsturend. Voor ons bedrijf betekende dit de directe sluiting van onze bars en restaurants in twee hotels. Ik belde de twee hoteldirecteuren en kon het zelf bijna niet geloven. We moesten per direct sluiten. Ik nam tegelijk het besluit om van de lobbyruimte een vrije koffieruimte te maken. De volautomaten verhuisden naar de receptie en we besloten om soep erbij te zetten. Gasten uit binnen- en buitenland zonder eten naar bed laten gaan, leek ons geen optie. Een uur later hadden we een roomservice-concept samengesteld, want uit de eerste informatie konden we opmaken dat roomservice wel kon. In die kleine ruimte van mogelijkheden hebben we snel getracht een alternatief te verzinnen. In razend tempo maakten de bedrijven een informatiebord en brief voor alle aankomende gasten. Hierin hebben we ze geïnformeerd over de overmacht die ontstond door de maatregelen van de overheid. Als de nood aan de man of vrouw is, gaan alle neuzen dezelfde kant op en ontstaat er een enorme energie om te handelen. We zijn nu zes dagen verder en ik heb nog nooit zoveel nieuw initiatieven binnen ons bedrijf zien ontstaan. Fantastisch! Wat een bundeling van energie, kracht en doorzettingsvermogen. Ik kan ze niet allemaal noemen, maar het kopen van een Bergmoment in het Berghotel Amersfoort heeft me het meest geraakt. Mariska Lourens, commercieel directeur kwam op woensdag met het volledig uitgewerkte plan om vouchers te verkopen voor een toekomstig bezoek aan het hotel en/of restaurant. Intussen hebben we al duizenden euro’s aan voucher-omzet gemaakt. Kijk hier naar de oproep van Mariska om het hotel te behoeden voor erger.

“Als de nood aan de man of vrouw is, gaan alle neuzen dezelfde kant op en ontstaat er een enorme energie om te handelen.”

Ongetwijfeld komt onze collectieve overlevingsenergie voort uit angst, maar dat is dan maar zo. Wie niet angstig wordt van deze bizarre situatie adviseer ik om even langs de huisarts te gaan. Van maandag op dinsdag zijn we allemaal een hele onrustige nacht in gegaan. Iedereen kon wel aanvoelen dat dit de eerste dag was van een hele nieuwe werkelijkheid waarvan we wel het begin, maar niet het einde konden zien. Op dinsdag hebben we besloten om al onze Meeting Centers in Nederland te sluiten en Onemeeting.com ging thuiswerken. Ik blijf diep ontroerd over de wijze waarop onze directeuren van onze eigen locaties: Ingrid, Mark, Saviëlle, Ingeborg, Mariska, Arthur, Elleke, Maarten, Léon, Thomas, Rob en Marleen en de directie & management van Onemeeting.com Madeloes, Maura, Kevin, Laura, Myrna, Jolande, Rianne en Natasja vanaf de eerste seconde hun bedrijven in veilige wateren hebben gevaren. Alle medewerkers informeren, geruststellen en koesteren -met oprechte aandacht- kwam van nature en overwon. Opeens werd ons allemaal duidelijk dat onze ‘Kindest Regardz’ bedrijfscultuur zich op deze momenten volledig terugbetaald. Jarenlang zijn we zeer intens actief geweest om onze bedrijfscultuur een subtropisch klimaat te geven. Lang geleden zijn we als ondernemers gaan geloven dat mensen de beste versie van zichzelf worden als ze zich ‘als een vis in het water’ voelen. Onze mateloze inspanningen en aandacht om dit bovenaan ieders agenda te krijgen, was niet altijd eenvoudig. Warmte komt niet vanzelf, kou wel. Het is onze lijfspreuk en daarin schuilt het gevaar van comfort. Er zijn altijd mensen die enorm kunnen genieten van de geweldige sfeer in het bedrijf. Maar, de cruciale vraag is welke rol zij zelf willen spelen als ‘warmtemaker’ in het bedrijf. Onze Kindest-missie is onze redding in deze Corona-crisis. Dat is ons intussen wel duidelijk geworden. Aardigheid komt terug als je hét het hardst nodig hebt, is een spreuk die ik toevallig las. Ik zag ook nog een quote van Jesse Klaver dat het niet meer de ‘survival of the fittest’ is, maar de ‘survival of the kindest’. Tja, in dit geval kan ik het volledig met hem eens zijn.

“Alle medewerkers informeren, geruststellen en koesteren -met oprechte aandacht- kwam van nature en overwon.”

Als ik om me heen kijk, zie ik ook dat ‘Kindest’ het adagium is van onze regering. Onder leiding van Mark Rutte is er ongeëvenaard een enorm steunprogramma opgezet onder de geweldige naam NOW. Inderdaad, het is NU of nooit. Het pakket aan steunmaatregelen is feitelijk de financiële redding van ons bedrijf. Daar kan ik heel simpel over zijn en dat geldt denk ik voor alle bedrijven: van KLM tot de kroeg om de hoek. Van ondernemers in het buitenland hoor ik hele andere verhalen. Die kunnen niet geloven wat onze regering wel voor elkaar krijgt. De samenstelling van de steunmaatregeling en de inregeling van de uitvoering heeft alle bureaucratie-critici de mond gesnoerd. Fijn om te zien dat schreeuwen langs de zijlijn eigenlijk niet helpt. Het zijn de leiders met initiatief die de samenleving maken. De anderen genieten ervan en een aantal anderen blijven maar zeuren. De regering zorgt voor de continuïteit van de Nederland BV en wij als ondernemers zorgen voor de continuïteit van ons bedrijf met al onze medewerkers. Onze onderlinge verbondenheid was nooit sterker, warmer en intenser. Ik ben ervan overtuigd dat deze crisis ons opnieuw gaat verbinden en dat zal ook wel nodig zijn. Na iedere crisis ziet de wereld er weer anders uit. We gaan elkaar geen handen meer geven denk ik? Zullen we elkaar een compliment geven? Het geven van positieve aandacht is zoveel sterker dan een klamme hand, toch? Zullen we als Nederland het goede voorbeeld geven? Onze regering en onze ondernemers doen het al. Als 400.000 mensen op straat gezet worden, is het fijn als de verzorgingsstaat zich manifesteert. Laten we hopen dat het virus snel gekraakt wordt. Laten we allemaal kijken hoe we de mensen in de zorg kunnen helpen met veel meer dan een terecht applaus. Laten we opnieuw kijken hoe we de mensen die de verzorgingsstaat maken voortaan met veel meer respect bejegenen. Zij maken de staat comfortabel. Comfort komt van: Kom in mijn Fort. Het is veilig hier.

“Ik ben ervan overtuigd dat deze crisis ons opnieuw gaat verbinden en dat zal ook wel nodig zijn.”

Ja, ik voel me veilig hier bij het leiderschap van Rutte en zijn team, bij de ondernemersspirit van Nederland, bij de compassie voor elkaar en voor diegene die ons nu het meeste nodig hebben, bij alle nieuwe initiatieven die uit deze historische crisis zullen ontstaan en bij alle positieve energie die zich bundelt als het écht nodig is. NOW dus.

P.S. ‘Niet voor het laatst’ van Rob de Nijs vat alles goed samen…