Kijk, sta, lach, klap, zing, huil en bewonder

‘Hartelijk Welkom’ is de beste Nederlandse vertaling van gastvrijheid. ‘U bent van harte welkom’ zijn de mooiste woorden die je als gastgever kunt uitspreken in de richting van een nieuwe gast, klant, collega, patiënt, cliënt, opdrachtgever, inwoner, buur of aankomende schoonzoon/dochter. Hoe mooi zou het zijn als er ‘Hartelijk Welkom’ zou pronken bij de entree, de lobby en de receptie van een ziekenhuis. In de meest moeilijk situatie kan een hartelijk welkom zomaar het verschil maken.

“‘Hartelijk Welkom’ is de beste Nederlandse vertaling van gastvrijheid.”

Hoe werkt dan een hartelijk welkom? Nee, niet die doorsnee ‘hallo, goedemorgen, welkom!’ Ik heb er nu meerdere boeken over geschreven en probeer het steeds beter onder woorden te brengen. In iedere gastvrijheidslezing probeer ik het publiek opnieuw mee te nemen in de geluksmaterie van hartverwarmende gastvrijheid. Ik vertel altijd dat het meer dan triest is dat gastvrijheid nooit echt een vak geworden is. De ‘kok en kelner’ stonden ooit symbool voor gastvrijheid, maar veel verder is het nooit echt gekomen. Na mijn hotelmanagementopleiding aan de Erasmushogeschool in Brussel ben ik verder gaan zoeken naar gastvrijheidswijsheden. Op Cornell University in New York en Washington State University ben ik niet wijzer geworden. Mijn drie opleidingen hebben het antwoord niet gegeven. Integendeel, oersaai op veel momenten. Waarom? Weinig inspiratie gebaseerd op sociaal-menselijke wijsheden. Conclusie? Gastvrijheid is een mysterie. Daarom ben ik gastvrijheidsmissionaris geworden en heb zelf een antwoord geformuleerd op de vraag “Hoe word je Gastvrij?”

“Ik vertel altijd dat het meer dan triest is dat gastvrijheid nooit echt een vak geworden is. “

Hoe gastvrij ben jij? Hoe gastvrij is jouw bedrijf? Wat is jullie gastvrijheidsindex? Ik vertel deelnemers aan een gastvrijheidslezing altijd hoe gastvrij ze zijn. Ik bluf een beetje (veel) uiteraard, maar ik krijg wel direct hun volle aandacht. Hoe zie ik het gastvrijheidsniveau van het publiek waar ik ‘gastspreker’ ben? Ik kijk naar een aantal primaire ‘oergastvrijheidsrituelen’ die er wel of niet plaatsvinden om mij als ‘gastspreker’ een hartelijk welkom te geven. Mijn lezing wordt er dan alleen maar beter van. Marco Borsato kan ook niet zingen zonder welkomstapplaus. Begrijpelijk, toch? Ik ken mijn publiek niet, dus de eerste indruk is waar ik het mee moet doen. De oergastvrijheid bestaat uit een aantal simpele rituelen die een ‘vreemdeling tot gast’ maakt in minder dan een minuut.

#1 KIJK
Kijk met licht gebogen hoofd naar de gast. Kijk, blijf kijken, want aandacht begint met kijken: blijf kijken. Geen onthaal, geen contact zonder je ogen te disciplineren om naar de gast te kijken. Niet aan je eigen comfort denken, maar aan het warme onthaal van de gast.

#2 STA
Sta op en geef de gast het grootste respect door te gaan staan. Oprecht staat rechtop is mijn favoriete tegeltje. Het opstaan noemen we ook een ovationeel onthaal. Het raakt de gast direct en bewijst het hartelijk welkom in de meest oprechte daad van gastvrijheid.

#3 LACH
Lach de gast toe. Het aanspannen van de lachspieren is het emotionele teken dat de gast een openhartig welkom krijgt. Je geeft de gast de gunst van een welkomstlach. Strakke en stijve lachspieren zijn een uitdrukking van afwijzing en uitsluiting. Lachen is de confetti in een eerste ontmoeting en geeft kwetsbaarheid als welkomstkado.

#4 KLAP
De handen op elkaar voor de gast. Applaus. Het wegnemen van een vreemde, ijzige stilte doe je met geluid. Menselijk geluid: handenklappend. Een staande ovatie kan niet zonder klappen. Lang klappen, te lang klappen werkt eigenlijk het beste. Een hartelijk begroeting vraagt om een welkomstserenade: een oprecht applaus.

#5 ZING
Zingen is de meest emotionele welkomstbegroeting die er in het universum bestaat. Zing jij de nieuwe gast toe? Hoe vet zou het zijn om nieuwe medewerkers toe te zingen over het bedrijfsgeluk dat ze voor ons komen werken en niet voor die saaie concurrent. Zingen vraagt het beste en het diepste van jezelf. Lang zal ze/hij leven heeft het bewezen. “Lang zal je blijven” is misschien een gastvrijheidslied voor nieuwe medewerkers?

#6 HUIL
Tja, dan heb ik ook nog de crème de la crème van de gastvrijheid. Je eigen emoties bij het hartelijk welkom van de gast laten zien in een traan. Het is het summum van een hartelijk welkom en slechts weinig gastgevers gegeven. Huilen van geluk omdat de gast jou en jouw bedrijf heeft uitverkoren voor een ontmoeting, een drankje, een diner of een baan.

#7 BEWONDER
Ja, dat heb je nu voor elkaar. Wat nu nog kan is: We Want More!

In zes simpele oermenselijke welkomststappen is het voor elkaar. De vreemdeling voelt zich helemaal thuis. De vluchteling voelt zich helemaal thuis. We slagen hier niet zo best in. De patiënt voelt zich nu al beter en de collega voelt zich als een vis in het water: een goudvis in het bubbelbad. What keeps you from doing it. Diepe angst voor het onbekende, geworteld in de overlevingsdrang van het reptielenbrein. Gastvrijheid zit in het andere deel: het humane brein. Make the switch! Gastvrijheid gaat over de begrafenis van de angst voor de onbekende. Hartelijk Welkom bij mijn blog.❤️